من:) 3

مدتیه جایی غیر از باشگاه نمیرم و توی خونه م. 

یجورایی فکرم همه جا هست الا روی کارام.

آهنگ چه بگویم سالار عقیلی رو خیلی دوست دارم. واقعا زیباست.

خیلی دلم میخواد بلند بزارم پخش بشه و بشنومش. اما شرایط بقیه طوریه که حتی حوصله شنیدن صدای تلویزیون رو ندارن چون فضای خونه اکثر اوقات ساکته . مدتی بود خوب پیش میرفتیم. آهنگ توی خونه پخش میشد میرفتیم گاهی بیرون . اما این روزا حتی برای همدیگه هم وقت نداریم که با هم بریم بیرون.

قبلا خیلی راحتتر مینوشتم. شاید چون کسی نبود بهم بگه اینکارو انجام بده . 

از اینکه بهم بگن اینکارو بکن این کارو نکن خوشم نمیاد. من خودم یه شخصیت کاملا مشخصی دارم. منم میتونم تصمیم بگیرم . منم یک انسانم مثل همه.

از دخالت بی جا متنفرم و این روزا اگر غذا درست میکنم تو کارم ممکنه دخالت کنن واسه همین ناهار با منه تا کسی دخالت نکنه چون کسی صبحها خونه نیست. اما شام دیگه به من ربطی نداره.

یکم که نه خیلی این روزا از لحاظ روحی بهم ریخته بودم و هستم و میگم حواسم همه جا هست الا روی کارهام.

با یه دوست روانشناس حرف میزدم بهم گفت افسرده نیستی اما یه حس خشم در درونت حس میکنی اونم بخاطر اینه که داری راه پیشرفت یه نفرو هموار میکنی اما خودت هیچ سودی نمی بری. این باعث یه خشم پنهان در درونت شده. اینو کنترلش کن. پیداش کن. 

دلم میخواد رو به کارای هنری بیارم و برای خودم کار کنم . مدیر خودم باشم.

حس میکنم آب من با مدیر و اینجور آدما توی یه جوب نمیره. میخوام واسه خودم کار کنم. 

در واقع اصلا کار کردن رو دوست ندارم. 

کارای خونه رو همیشه گفتم خیلی دوست دارم و خیلی سرگرمم میکنه و علاقه دارم انجام بدم. 

میخوام تمرکزمو روی یادگیری بگذارم و علایقم. میخوام هر شب یه قسمت سریال ببینم. حالا هر چی که باشه. میخوام هر شب موسیقی گوش بدم مثل گذشته . دیگه دنبال یادگیری زبان نیستم . اصلا زبان رو دیگه دوست ندارم. میخوام هر طور شده کم کم مطالعه کتاب های جدید رو به برنامه ام اضافه کنم. دیشب با استادم تماس گرفتم. بعد دو ماه انتظار. بلاخره دیشب به یه نتایجی رسیدیم. قرار شد یکارهایی بکنم تا زودتر کتابه تمووم شه و منم کارم تموم بشه. باید خیلی این مدته روی اتمام کارم تمرکز کنم. یه مدت ممکنه نباشم. :)

میترسم باز بهم بریزمو نتونم ادامه بدم و روز به روز وضع بدتر بشه.:| 

مامانم یه هفته س رفته سفر کارای خونه تماما دست منه.

مخاطب خودم: ببخش اینقد سرت غر میزنم که زود باش بجنب. ولی میخوام که با انگیزه شروع کنی. میخوام که مثل گذشته دنبال موفقیت باشی. میدونم یه مدت خودتو فراموش کرده بودی. اما الان وقتشه فقط و فقط به خودت فک کنی و خودخواه باشی. برای خودت. بخاطر خودت.